9 ประสบการณ์ชีวิตดี ๆ ที่คนเกิดทันยุค 90s เท่านั้นที่จะเคยสัมผัส ความทรงจำดี ๆ ในวันที่เทคโนโลยียังไม่ก้าวล้ำเหมือนทุกวันนี้

1. ไปอัดรูปที่ร้าน

กล้องในยุคสมัยก่อนที่ใช้ฟิล์มอยู่ ฟิล์มม้วนหนึ่งจะถ่ายได้ประมาณ 30 กว่ารูป เมื่อถ่ายแล้วก็ยังไม่สามารถรู้ได้ว่าถ่ายแล้วรูปออกมาเป็นอย่างไร แถมยังถ่ายแล้วถ่ายเลย ลบแล้วถ่ายใหม่ไม่ได้ จนกว่าจะถ่ายหมดฟิล์มแล้วเอาไปอัดรูปที่ร้านออกมาบนแผ่นกระดาษ จึงจะได้เห็นรูปที่ถ่ายเอาไว้ ซึ่งในหลาย ๆ ครั้งก็ต้องเอาฟิล์มไปทิ้งไว้ที่ร้านแล้วค่อยรอกลับไปเอารูปที่อัดเสร็จแล้วในวันหลัง แต่เมื่อเข้าสู่ยุคกล้องดิจิทัลก็ไม่มีใครใช้กล้องฟิล์มและไปอัดรูปที่ร้านกันเหมือนสมัยก่อนแล้ว
2. ลงโปรแกรมจาก Floppy Disk

คนใช้คอมพิวเตอร์ในสมัยก่อนน่าจะทันได้ใช้แผ่นดิสก์ทรงสี่เหลี่ยมที่เรียกว่า Floppy Disk กัน ซึ่งเจ้าแผ่นนี้มีความจุที่แสนจะน่ารัก เพียง 1.44MB เท่านั้น ส่วนใหญ่จะเอาไว้เซฟไฟล์งานเอกสารทั่วไป แต่บางครั้งก็มีการลงโปรแกรมจากแผ่น Floppy Disk เช่นกัน ซึ่งอาจต้องใช้หลายแผ่นในการลงโปรแกรมเดียว เพราะแผ่นเดียวนั้นจุไม่พอ... สำหรับยุคหลังจากนั้นก็เริ่มหันมาใช้แผ่น CD, DVD และ Flashdrive กันแทน แต่ปัจจุบันนั้นแทบจะทุกอย่างล้วนอยู่บนออนไลน์และระบบ Cloud หมดแล้ว
3. ใช้ PDA (คอมพิวเตอร์พกพา)

ก่อนจะมีสมาร์ตโฟนถือกำเนิดขึ้นมาบนโลกนั้น เคยมีคอมพิวเตอร์ขนาดพกพาที่ชื่อว่า PDA หรือ Palm ออกมาให้ใช้กัน ซึ่งเป็นอุปกรณ์ขนาดเท่าฝ่ามือ มีหน้าจอขาว-ดำแบบทัชสกรีน พร้อมปากกาสไตลัส มีแอปฯ ให้สามารถใช้จดโน้ต บันทึก และใช้งานหลาย ๆ อย่างได้ แต่ส่วนใหญ่จะนิยมใช้กันในกลุ่มนักธุรกิจมากกว่า คนทั่วไปมักจะใช้กันแค่โทรศัพท์มือถือธรรมดาหรือเพจเจอร์
4. เรียนผ่านสไลด์แผ่นใส

ในยุคนั้นเมื่อครูอาจารย์ต้องการสอนนักเรียนด้วยสไลด์ ก็จะต้องพิมพ์ลงแผ่นใส เพื่อนำมาฉายด้วยเครื่อง Overhead ขึ้นบนกระดาน เมื่อต้องการเปลี่ยนหน้าก็ต้องเปลี่ยนเอาแผ่นใสอีกแผ่นมาวางแทน แต่ยุคหลัง ๆ นี้ก็เปลี่ยนมาทำไฟล์ PowerPoint แล้วฉายด้วยเครื่อง Projector กันแทนแล้ว สะดวกขึ้นเยอะ แถมนักเรียนยังสามารถเอาไฟล์ไปอ่านทบทวนต่อที่บ้านได้อีกด้วย

ก่อนจะได้ดูหนังจากแผ่น VCD, DVD, Blu-ray มาจนถึง Netflix อย่างทุกวันนี้ ในสมัยก่อนไม่ว่าจะเป็นหนังหรือการ์ตูน ถ้าหากไม่ได้ดูผ่านช่องฟรีทีวี ก็คงต้องซื้อหรือเช่าวิดีโอเทปมาเปิดดู เมื่อดูจบแล้วหากต้องการนำกลับมาดูใหม่ก็ต้องกรอเทป เครื่องเล่นบ้านใครกรอเทปในตัวไม่ได้ก็ต้องใช้เครื่องกรอเทปแยก ที่เห็นกันบ่อย ๆ ก็เป็นเครื่องกรอเทปที่มีหน้าตาเหมือนรถยนต์ เทปม้วนไหนดูบ่อย ๆ บางทีก็จะมีปัญหาเทปยืดบ้าง ติดพันกันในเครื่องเล่นมาก ก็งานงอกกันไป...
6. หางานจากหนังสือพิมพ์

หนังสือพิมพ์นั้นจัดว่าเป็นหนึ่งในช่องทางยอดนิยมสำหรับใช้ลงโฆษณาและประกาศต่าง ๆ รวมทั้งการประกาศรับสมัครงานด้วยเช่นกัน ซึ่งคนที่หางานในยุคนั้นก็มักจะหาจากในหนังสือพิมพ์นี่แหละ ว่ามีที่ไหนเปิดรับสมัครงานบ้าง แต่ในยุคปัจจุบันนี้ก็คงไปหางานผ่านเว็บไซต์หางานบนอินเทอร์เน็ตกันหมดแล้ว แถมยังสามารถสมัครงานออนไลน์ หรือบางบริษัทก็สัมภาษณ์งานผ่าน Video Call กันเลยทีเดียว สะดวกดีจริง ๆ
7. พกแผนที่เป็นเล่ม ๆ ขณะเดินทาง

ในยุคสมัยที่ยังไม่มี Google Maps เมื่อต้องการเดินทางไปไหนไกล ๆ กับครอบครัวหรือเพื่อน ๆ ก็คงต้องพกแผนที่ไปเป็นเล่ม ๆ เพื่อเอาไว้เปิดดูเส้นทางจะได้ไม่หลงกัน แต่ก็ต้องหากันเอาเองด้วยนะว่าจุดหมายที่จะไปนั้นอยู่ตรงไหน แล้วปัจจุบันเราอยู่ตรงไหน เพราะคงไม่มี GPS มาบอกพิกัดให้เหมือนสมัยนี้ ถ้าหลงทางแล้วไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหนก็คงต้องถามคนแถว ๆ นั้นเอาแล้วล่ะ
8. ฟังเพลงด้วยซาวด์อะเบาท์

เครื่องเล่นเทปในยุค 90s ที่คนมักเรียกกันติดปากว่าซาวด์อะเบาท์ เอาไว้ใช้ฟังเพลงผ่านหูฟัง ใครพกไปโรงเรียนนี่เท่มากบอกเลย หลังจากนั้นก็เข้าสู่ยุค Sony Walkman ที่มีทั้งเครื่องเล่นเทปและแผ่น CD ก่อนที่จะหันมาใช้เครื่องเล่น MP3 หรือ iPod กัน แต่ในปัจจุบันคนไปฟังบน iTunes หรือสตรีมมิ่งกันหมดแล้ว
9. ยืนต่อคิวตู้โทรศัพท์

ภาพและข้อมูลจาก businessinsider.com, Wikipedia