ไม่มีไซส์ คำพูดเปลี่ยนชีวิตจากประสบการณ์ของหนุ่มเคยอ้วน

เกริ่นนำโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณบอลล์ สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม

          แชร์ประสบการณ์ลดน้ำหนัก เรื่องจริงจากคำพูดบาดใจที่เปลี่ยนชีวิตหนุ่มร่างใหญ่ให้กลับมาหุ่นดีอีกครั้ง

          เชื่อว่าในปัจจุบันคนอ้วนหลาย ๆ คนนั้น ไม่ได้แคร์กับเสียงบ่นของคนรอบตัวที่บอกให้ออกกำลังและควบคุมอาหารกันสักเท่าไร ตราบใดที่ตัวเองยังมีความสุขกับการกิน แถมส่วนใหญ่แต่ละคนก็มีเสื้อผ้าร้านประจำที่มีไซส์ที่ตัวเองใส่ได้อยู่แล้ว จึงไม่เคยกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน

          แต่หากวันหนึ่งคุณต้องเจอคนขายเสื้อผ้าหลายคนว่าหุ่นแบบนี้ "ไม่มีไซส์" อย่างที่ คุณบอลล์ เจอมาล่ะจะรู้สึกยังไง บอกเลยครับว่ามันเจ็บจี๊ดถึงทรวงมากกว่าที่คิด แต่เจ้าตัวก็ได้แรงฮึดจากคำพูดในวันนั้นมาเป็นแรงผลักดันให้ลดน้ำหนัก กระทั่งผอมลงได้สำเร็จ เขาเลยนำเรื่องราวของตัวเองมาตั้งกระทู้แชร์ไว้เว็บไซต์พันทิปดอทคอมชื่อ "จุดเปลี่ยน เพราะคำว่า "น้อง ๆ ไม่มี Size" ขอบคุณครับ" มาดูกันเลยดีกว่าครับว่าหนุ่มคนนี้เขามีเคล็ดลับอะไรบ้าง แต่บอกก่อนนะครับว่ากว่าจะมีวันนี้คุณบอลล์ผ่านช่วงเวลาที่แสนลำบากมานับไม่ถ้วน


          แนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อบอลล์ อายุ 33 ปี เป็นคนที่อ้วนแทบตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ช่วงที่ไม่อ้วนก็มีช่วงที่แตกเนื้อหนุ่ม สูงขึ้น เลยดูไม่อ้วนมาก มีส่วนสูง 172 เซนติเมตร เคยหนักมากสุด 97 กิโลกรัม

**จุดเริ่มต้นที่คิดลดน้ำหนัก

          ประมาณปี 2549 ผมเรียนจบที่เอแบค น้ำหนักอยู่ที่ 73 กิโลกรัม ก็ยังอ้วนไม่มาก มีพุง แขนเล็ก (ไม่ค่อยเล่นกีฬาหรือทำอะไร) ขาใหญ่
พอเรียนจบก็กลับไปที่จังหวัดเพชรบูรณ์เพื่อช่วยงานที่บ้าน วัน ๆก็ทำงาน กิน นอน เล่นคอมกิจวัตรก็มีแค่นี้

          มื้อเย็นถือเป็นมื้อสำคัญมาก เพราะทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้า อาหารมื้อนี้เลยค่อนข้างเยอะทุกวัน ขณะที่มื้อเช้าและกลางวันก็ต่างคนต่างกิน ส่วนตัวผมชอบทานของทอด ของมัน น้ำหวาน น้ำอัดลม เหล้า เบียร์ จนกระทั่งวันนึงผมก็มีแฟน

          ในระหว่างที่เราคบกันเธอก็หมั่นบอกให้ผมออกกำลังบ้าง ไม่ได้ให้ลดน้ำหนักนะ แค่อยากให้อ้วนแข็งแรง เธอบอกผมตั้งแต่ผมน้ำหนัก 80 กิโลกรัม จนผมหนัก 97 กิโลกรัม เธอก็ยังคงบอกเสมอแต่ผมไม่เคยออกเลยโดยสิ้นเชิง จนมาวันนึงเราไปเดินที่ข้างเมเจอร์ปิ่นเกล้า แล้วแฟนผมก็อยากดูเสื้อผ้าใหม่ ๆ ให้ผมใส่ แต่แล้วไปกี่ร้าน ๆ คนขายก็พูดในทำนองเดียวกันว่า ถ้ารูปร่างขนาดผม "ไม่มีไซส์" หรอกนะ ซึ่งแฟนผมก็คงรู้สึกได้ว่าผมเสียใจและอาย จึงรีบปลอบว่าแถวนี้มีให้เลือกน้อย

          ความรู้สึก ณ ตอนนั้น ผมโล่ง ว่างเปล่าไปหมด ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมผมซึมไปเลย หลายปีที่ผ่านมาไม่เคยรู้สึกอะไร แต่ตอนนี้ผมรู้สึกอย่างรุนแรงว่าต้องลดน้ำหนัก ทว่าจะลดยังไงดีละ ?


          วิธีการที่ลดน้ำหนัก คิดเอาเอง คิดแบบง่าย ๆ คือกินให้น้อยและออกกำลังบ้าง (ซึ่งเป็นการคิดที่ผิดกับการทานน้อย) และเลือกตัดอาหารที่ไม่จำเป็นออกไปจากเมนู ซึ่งผมไม่หาข้อมูล แต่คิดเอาเองต้องกินน้อย ต้องไม่ทอด ต้องเป็นน้ำ จะได้อิ่ม ๆ เลยทำสารพัดน้ำทานเอง แล้วมารู้ทีหลังว่ามันทำให้อ้วนเพราะมีน้ำตาล) ส่วนการออกกำลัง เริ่มปั่นจักรยานครับ ช่วง 14 วันแรกที่ปรับเปลี่ยนการกิน น้ำหนักค่อย ๆ ลดลง สัปดาห์ละ 0.5 - 1 กิโลกรัม

          ความใจร้อนอยากลดเร็วๆๆมันอยู่ในใจซะเต็มเปี่ยม อยากหาทางลดเร็วกว่านี้ บังเอิญมากไปเจอสูตร น้ำผักหมอแกน "Popatas Juice" (คลิกชมสูตรน้ำผัก) วิธีการดื่มให้ดื่มครั้งละ 1 แก้ว ทุก ๆ 2 ชั่วโมง (รวมทั้งหมด 6 แก้วต่อวัน)


สรุปผลจากน้ำผัก

          ช่วงแรกซื้อน้ำผักทานแก้วละ 40 บาท วันนึงหมดค่าน้ำหลายบาทเลยขอให้คุณแม่ช่วยหาวัตถุดิบและทำให้ ทั้งวันทานแต่น้ำผักตามสูตรของหมอแกน ส่วนมื้อเย็นทานไก่หรือปลาจี่บนกระทะ ชิ้นขนาดไม่เกิน 1 ฝ่ามือ ผลลัพธ์คือน้ำหนักจาก 97 ลดไปเหลือ 73 กิโลกรัม ภายในระยะเวลาไม่ถึงสามเดือน ดีใจมาก ๆ เสื้อผ้าใส่ได้แล้ว จากนั้นก็ปล่อยตัว กิน ๆ ๆ ไม่ออกกำลัง คิดง่าย ๆ ว่าถ้าน้ำหนักขึ้นค่อยทานน้ำผัก


          พอน้ำหนักลงมาเป็นที่พอใจ ก็ปล่อยตัวปล่อยใจ น้ำหนักขึ้นไวมาก ๆ เลยครับ ไม่นานก็หนัก 8X กิโลกรัม คนเริ่มทักว่ากลับมาอ้วน เลยกลับมากินน้ำผักอีกครั้ง แต่รอบนี้น้ำหนักลงยากกว่ารอบก่อน เดือนแรกลงแค่ 4 กิโลกรัม

          ปัญหาและสาเหตของการโยโย่ครั้งที่ 1

          เนื่องจากทานแต่น้ำผัก ปริมาณอาหารโปรตีน คาร์โบไฮเดรต ค่อนข้างน้อยมากน่าจะเป็นเหตุให้กลับมาโยโย่ น้ำหนักดีดขึ้นไวมากเมื่อกลับมาทานปกติ



          จนกระทั่งวันหนึ่งผมได้รู้จักพี่สาวคนหนึ่งซึ่งมีความรู้เรื่องอาหารคลีน ผม เลย Inbox ไปขอความรู้เจ้าแม่อาหารคลีนเพจ Eat Clean Baby โดยได้รู้จักพี่อิ่มผ่านช่องทางเฟซบุ๊กและเพจ fit and firm พี่เค้าก็แนะนำว่า ให้ไปอ่านบทความให้เยอะ ๆ สงสัยค่อยถาม คำว่า อาหารคลีน ผมรู้จักเพราะพี่อิ่มคนแรกเลย ส่วนการกินที่ผ่านมา ผมเข้าใจผิดทั้งหมดเลย

          ไม่เพียงแค่อาหารการกิน ผมได้คุยกับเพื่อนชื่อ ราญ ซึ่งได้ให้คำแนะนำเบื้องต้นเรื่องการเวทเทรนนิ่ง แนะนำหนังสือ แนะนำการหายใจ การยก การกิน และเรื่องอื่น ๆ ที่ควรรู้ รวมถึงไปเล่นฟิตเนสและออกกำลังที่วิทยาลัยพละเพิ่มเติมอีกด้วย แต่กระนั้น ผมก็มักเล่นที่บ้านเป็นหลักมากกว่า เนื่องจากเดินทางไปวิทยาลัยพละค่อนข้างลำบาก


          พอเล่นไปหลาย ๆ เดือน สนใจเรื่องอาหารเสริม ก็ซื้อเวย์โปรตีน + fat burn +preworkout + Recovery + วิตามิน โดยที่ซื้อมาแบบไม่รู้จุดหมายในการใช้ อ่านจากเว็บต่าง ๆ เขาว่าดีก็ซื้อมาใช้



          และแล้วช่วงเวลาแย่ก็ค่อยๆกลับมา ผมเลิกกับแฟนเพราะผมทำอะไรหลาย ๆ อย่างที่ไม่ดี แล้วเรื่องราวของเราได้สิ้นสุดลง.... ผมกลับมาทานเหล้า ทานเบียร์อีกครั้ง คิดอีกแล้วว่า กินวันนี้ พรุ่งนี้ค่อยลด แรก ๆ ก็ยังออกกำลังกายนะครับ นานเข้าขาดหนึ่งวัน สองวันติด สามวันติด จนไม่ได้ออกเลยเป็นเดือน ๆ แต่แล้วผมก็มีความคิดผิด ๆ ด้วยการซื้อสารพัดอาหารเสริม ลดไขมัน ลดคาร์บ สารพัด fatburn เพราะคิดว่าทานแล้วเดี๋ยวก็ลด...รู้เรื่องเลยครับอีกเดือนถัดไป โยโย่



          กลับมาอ้วนพุงป่อง ใส่เสื้อผ้าเซตอ้วนอีกรอบ อาจยังขึ้นไม่เท่าที่เคยมากสุด แต่ก็ชัดเจนว่าอ้วนขึ้น อึดอัดมาก เวลาก้ม ๆ เงย ๆ

ปัญหาและสาเหตุของการโยโย่ครั้งที่2

          เนื่องจากเลิกกับแฟน จิตใจไม่เป็นปกติ หาทางออกที่ผิดวิธี กินเหล้า เที่ยว ไม่ดูแลตัวเอง การกินอาหารก็ยังทำคลีนทานบ้าง ปริมาณเท่าเดิม แต่เยอะกว่าเดิมตอนช่วงทานเหล้า พอทานเหล้าเบียรไปนาน ๆ ไม่คุมอะไรเลย ปกติเป็นคนกินเยอะเลยยิ่งเยอะเข้าไปใหญ่

          คิดหาทางลดอีกรอบ เอายังไงดีรอบนี้...



          ความโชคดีของผมอย่างที่สุด มียิมมาเปิด เป็นของคนออสเตรเลีย เขาชื่อ เบน ชอบออกกำลังกายเลยทำยิมเล็ก ๆ ช่วงแรกเก็บค่าเล่น 20 บาท (ตอนนี้ 30 บาท) ไปเล่นทุกวันเลย ยกเว้นวันอาทิตย์



          ตอนนี้ผมก็ยังรูปร่างไม่ดี ยังต้อสู้และพัฒนาอีกไปเรื่อย ๆ หลายครั้งหลายหนก็ได้ขอความรู้จากพี่ ๆ ที่มีชื่อในเน็ต คอยแนะนำมา สอนมา เทรนด์มา แต่ผมไม่ได้เรื่องเอง ตอนนี้จะตั้งใจให้ดีที่สุด จะไม่ยอมปล่อยให้โยโย่อีก จะไปให้ถูกทางจะเล่นจะกินให้สนุกและมีความสุขครับ



ตารางการออกกำลังของผม

          วันที่ 1: กล้ามเนื้อหน้าอก (Chest)
          วันที่ 2: Tricep+Bicep
          วันที่ 3: กล้ามเนื้อไหล่ (Shoulder)
          วันที่ 4: พัก
          วันที่ 5: กล้ามเนื้อหลัง (Back)
          วันที่ 6: กล้ามเนื้อต้นขา (Quad) + น่อง (Calves)
          วันที่ 7 : พัก

          ส่วนคาร์ดิโอ พยายามทำทุกวัน (แต่โดยมากขี้เกียจซะเป็นส่วนใหญ่)


          บทสรุป

          ทุกวันนี้ หาทางกินให้อร่อยและสนุก พยายามออกกำลังเพื่อร่างกายที่แข็งแรงและสุขภาพที่ดี ส่วนเป้าหมายหุ่นให้พร้อมถ่ายพรีเวดดิ้งก็ยังทำอยู่ครับ ตอนนี้ไล่เก็บสแปร์ร้านที่อยากทานให้ครบ จวนครบละครับ
ถ้าครบคงเริ่มรีดไขมัน ตั้งใจเวทและออกกำลังและดูแลการกินให้เหมาะสมครับ

ได้บทเรียนจากการโยโย่มาหลายครั้งคือ

          อย่าทานน้อย
          อย่าตัดแป้ง
          อย่าบ้าอาหารเสริม
          อย่าขี้เกียจ
          อย่าเดี๋ยว
          อย่าคิดว่าไม่มีเวลา
          อย่ามัวแต่ถาม ทำเลย


          ต้องขอบคุณวันนั้นที่ร้านค้าบอกว่า ไม่มีไซส์ ทำให้วันนี้ผมเริ่มหันมาสนใจสุขภาพและออกกำลังกาย ไม่มีวันนั้น วันนี้ผมคงหนัก 100 กว่าโลเลยละครับ

          หาจุดเปลี่ยน หาแรงบรรดาลใจให้ได้ครับ ตั้งเป้าหมาย แบ่งเวลาจัดตารางการกินและการออกกำลังให้เหมาะสมนะครับ