ย้อนดูวิวัฒนาการเน็ตบ้านในไทย ก่อนจะมาเป็นยุคไฟเบอร์

           กว่าเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตบ้านจะพัฒนามาจนถึงยุคไฟเบอร์ในปัจจุบันนี้ ก็มีการเปลี่ยนมาหลายต่อหลายรุ่น ตั้งแต่ยุคอินเทอร์เน็ต Dial-up มาเป็น ADSL และอื่น ๆ ซึ่งหลายคนก็อาจจะเกิดทันอินเทอร์เน็ตยุคแรก ๆ บางคนที่เป็นเด็กรุ่นก็อาจจะไม่ทันใช้ วันนี้เราก็เลยจะพาย้อนไปดูวิวัฒนาการของอินเทอร์เน็ตบ้านตั้งแต่ยุคแรกจนถึงปัจจุบัน โดยจะเน้นเฉพาะเทคโนโลยีที่ใช้กันในประเทศไทยเท่านั้น เพื่อให้ทั้งคนรุ่นเก่าได้ระลึกความหลังและให้คนรุ่นใหม่ได้รู้กันว่าอินเทอร์เน็ตยุคสมัยก่อนนั้นเป็นยังไง

1. Dial-up (56K)


           ในยุค 90s ประเทศไทยเริ่มมีอินเทอร์เน็ตใช้ตามบ้านเป็นครั้งแรกก็คืออินเทอร์เน็ตแบบ Dial-up ที่มีความเร็ว 56Kbps เป็นอินเทอร์เน็ตที่ต้องใช้สายโทรศัพท์บ้านเสียบเข้ากับโมเด็มที่เชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ เมื่อต้องการใช้อินเทอร์เน็ตก็จะต้องให้โมเด็มโทร. เพื่อเชื่อมต่อสัญญาณ มีเสียง "แอดอี๊แอดดดด"  ขณะเชื่อมต่อ ซึ่งจากการที่ใช้สัญญาณโทรศัพท์ในการเชื่อมต่อจึงต้องเสียค่าโทรศัพท์ทุกครั้งที่ต่อเน็ต และทำให้โทรศัพท์บ้านไม่สามารถใช้งานได้ขณะใช้อินเทอร์เน็ตอยู่ แถมในหลาย ๆ ครั้งเมื่อมีคนโทร. เข้าก็อาจเกิดสัญญาณรบกวนที่ทำให้อินเทอร์เน็ตหลุดได้

           อินเทอร์เน็ตในยุคนี้คนใช้มักจะต้องซื้อเป็นแพ็กเกจแบบรายชั่วโมง แต่สถานศึกษาหลาย ๆ แห่งก็มี Account ให้นักเรียนนักศึกษาสามารถขอมาให้ใช้งานที่บ้านได้เหมือนกัน ส่วนความเร็วในระดับ 56Kbps นั้นหลัก ๆ จะใช้สำหรับเปิดหน้าเว็บไซต์เท่านั้น แต่ไม่เร็วพอที่จะสามารถฟังเพลงหรือดูวิดีโอแบบสตรีมมิ่งได้ แถมการดาวน์โหลดไฟล์ต่าง ๆ ก็จะใช้เวลาค่อนข้างนาน (ไฟล์ 1MB ใช้เวลาดาวน์โหลดเป็นนาที)

2. ADSL/VDSL

           เมื่อเข้าสู่ยุค 2000s ก็เริ่มมีผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงที่ในยุคนั้นเรียกกันว่า Hi-speed Internet โดยใช้เทคโนโลยี ADSL เป็นเทคโนโลยีที่ใช้สายโทรศัพท์บ้านเหมือนเดิม แต่สามารถแยกสัญญาณอินเทอร์เน็ตกับโทรศัพท์ออกจากกันได้ ทำให้สามารถใช้โทรศัพท์ขณะใช้อินเทอร์เน็ตได้ และยังเป็นยุคที่เริ่มมีเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตไร้สาย Wi-FI อีกด้วย สำหรับค่าบริการนั้นจะเป็นแบบเหมาจ่ายรายเดือน ใช้ได้ไม่จำกัดเวลา มีความเร็วให้เลือกได้หลายแพ็กเกจ

           อินเทอร์เน็ต ADSL ช่วงแรก ๆ จะมีความเร็วดาวน์โหลดอยู่ที่ 256Kbps ส่วนความเร็วอัปโหลดจะน้อยกว่าประมาณครึ่งหนึ่ง หลังจากนั้นก็มีการพัฒนาเพิ่มความเร็วมากขึ้นเรื่อย ๆ จนมีความเร็วสูงสุดอยู่ที่ 10 กว่า ๆ Mbps และในยุคหลัง ๆ ได้มีเทคโนโลยี VDSL ที่สามารถรองรับความเร็วได้สูงขั้นถึงระดับ 100Mbps โดยยังใช้สายโทรศัพท์เหมือนเดิม แต่มีข้อจำกัดคือบ้านที่ติดตั้งจะต้องอยู่ไม่ห่างจากตู้ชุมสายมากนัก (ไม่เกิน 1.5 กม.)

           นอกจากนี้ในยุค ADSL ก็ยังมีอินเทอร์เน็ตแบบ Docsis ที่ใช้การเชื่อมต่อผ่านสายเคเบิลแทนสายโทรศัพท์ ซึ่งตัวสายจะมีความทนทานต่อสภาพแวดล้อมมากกว่า เช่น ฝนตก ความชื้น ทำให้มีสัญญาณรบกวนน้อยกว่า รวมทั้งรองรับความเร็วที่มากกว่าถึงระดับ 100Mbps แต่เนื่องมีข้อจำกัดในเรื่องของระยะทางการการติดตั้งค่อนข้างมาก ทำให้ไม่ค่อยเป็นที่แพร่หลายนัก

3. Fiber (FTTx)

           ยุคล่าสุดของอินเทอร์เน็ตบ้านกับสายแบบ Fiber Optic ที่เร็วและเสถียรที่สุดเมื่อเทียบกับยุคก่อน ๆ เริ่มเกิดขึ้นในยุค 2010s ให้บริการโดยผู้ให้บริการรายเดิม ๆ จากยุค ADSL รวมทั้งมีผู้ให้บริการรายใหม่ด้วย สามารถรองรับความเร็วได้สูงถึงระดับ Gbps โดยในช่วงแรก ๆ จะมีความเร็วเริ่มต้นที่ประมาณ 30Mbps และยังไม่ค่อยแพร่หลายเนื่องจากยังเปิดให้บริการไม่ทั่วถึงและมีค่าบริการค่อนข้างสูง แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็มีค่าบริการที่ถูกลงจนเท่ากับ ADSL ทำให้คนเปลี่ยนมาใช้อินเทอร์เน็ต Fiber กันมากขึ้น